‘Ik aai het hart en prik in de ziel’. Zo omschrijft de Zwolse tekstdichter, auteur en componist Ronald Wanrooy zijn repertoire. Zelf kwalificeert de Zwolse kunstenaar zich meer als een zingende verteller dan als een vertellende zanger, die met zijn kenmerkende rauwe stem zijn liedjes ten gehore brengt voor wie ze maar wil horen.

Wanrooy snijdt grote thema’s zoals liefde, religie en verlies aan in een chansonachtige stijl, maar brengt tevens woorden van hoop en liefde.
‘We nemenons publiek mee in een achtbaan van emoties. Dat doen we door ze soms een spiegel voor te houden, te ontroeren of op te tillen.’

Wanrooy ’s repertoire is soms confronterend, pijnlijk als zowel poëtisch en licht. Ook gevestigde namen binnen de kleinkunst zoals: Jeroen Woe, Niels van der Laan en Joost Prinsen prijzen Wanrooy ’s talent om mensen met zijn teksten en muziek in hart en ziel te raken. ‘Op wie ik lijk qua stijl?’ Deze vraag beantwoordt Wanrooy kort en krachtig. ‘Op Wanrooy, natuurlijk.’

In een programma van 90 minuten halen Wanrooy en muzikanten alles uit de kast om het publiek voor zich te winnen. En wie het durft om zich daaraan over te geven zal, hoe dan ook, als een (nog) beter mens de zaal verlaten.

Dus, …wie durft?