Na jaren te hebben getobd met angst en depressie is Van Kooten eruit: veel dingen lagen aan haar, maar sommige dingen lagen aan de ander. Haar eigen oorzaken heeft ze nu allemaal wel zo’n beetje erkend, laten behandelen, doorgewerkt en verwerkt in therapie en het theater. Dus wat overblijft is: De Ander. Want De Ander; de Buitenwereld, die mag ook wel eens naar zichzelf gaan kijken. Van Kooten begint daar vast mee. Met haar gebruikelijke zelfspot en flink wat zwarte humor. Aan haar zal het niet liggen.
Tekst en spel: Marjolijn van Kooten Tekstcoach: George Groot Beeld: buro RuSt + Benning & Gladkova
Het publiek over Van Kooten in ‘Hoe vind je het zelf gaan?’
“Ik haat cabaret maar wat Marjolijn doet vind ik geweldig. Als je ooit in een dal bent geweest, dan lach je er nu om.”
“Marjolijn brengt op een heel luchtige manier hoe iemand met psychische kwetsbaarheid zich kan voelen.”
“Ik heb heel erg gelachen. En ook een paar keer met tranen in mijn ogen gezeten. Ze raakt op de goede plek.”
“Hele mooie liedjes, het is zo herkenbaar allemaal. Vreselijk gelachen.”
Dagblad vh Noorden:
“Van Kooten etaleert geen glamour, evenmin pretenties. Ze verspreidt de kracht, de flair, de intonatie en de ambitie van een theaterpersoonlijkheid met doordacht relativeringsvermogen. Een heerlijk theatermens.”