Op goed geluk, zonder geld, zonder slaapplek en met enkel een Nokia in de broekzak trok Sjoerd maandenlang door ons Lage Land. Met één doel: zich volledig afhankelijk maken van niet-digitaal menselijk contact. Dit liedjesprogramma vertelt zijn reisverhaal.

De multi-instrumentalisten van BKO beklimmen de podia voor een avond bomvol muziek en poëzie. En zoals hun reis volledig op de bonnefooi was, zo zal ook deze avond bij voorbaat op losse schroeven staan. De mannen bewegen weg van hun cabaret-achtergrond en gooien als troubadours de avond, volgorde en inhoud geheel open. Kom dus vooral nog een tweede keer, want geen optreden zal helemaal hetzelfde zijn. Een avond als een zwoele zomerbries, als doorhalen bij kaarslicht in de kroeg. ‘’Mooie stem, poëtisch, prachtig (3voor12), ‘’Een belofte’’ (De Theaterkrant).

Bovenste Knoopje Open is een gezelschap met frontman Sjoerd van Capelleveen. Ze staan bekend om hun multi-instrumentale voorstellingen, vol geëngageerde liedjes, poëtische verhalen en positiviteit. Over hun laatste voorstelling schreef  Theaterkrant: “Inhoudelijk is Van Capelleveen beslist onderscheidend van zijn cabaretcollega’s. Met zijn ongecensureerde activisme verwoordt hij de bedrukkende zorgen van een nieuwe generatie.”

Credits
Tekst en muziek: Sjoerd van Capelleveen
Band: Job-Jurre Huiskamp, Marcel Kouwenhoven, Siebe de Vries
Coaching: Patrick Nederkoorn, Michiel Bijmans
Scenografie: Louwe Noordhoff Foto: Erwin Eigenraam

Luister ook de podcast Liftmuziek:
Spotify
Apple Podcast

Pers over eerdere voorstellingen:
“Bovenste Knoopje Open luidt met Tijd Zat een nieuw tijdperk in voor de geëngageerde cabaretier (…) Een belofte”. (De Theaterkrant (Keuze van de Criticus))

“Mooie stem, poëtisch, prachtig” (3Voor12)

“Inhoudelijk is Van Capelleveen beslist onderscheidend van zijn cabaretcollega’s (…) Alles vrolijk gebracht op blote voeten, met glinsterende ogen en een glunderende glimlach, die de zure appel toch een stuk zoeter doet smaken” (De Theaterkrant)

“Fijn, bomvol kleinkunstprogramma, dat afwisselend ontroert en amuseert, en allerlei prangende thema’s adresseert”. (De Theaterkrant)