In En ik ben onderzoekt Esther van der Wel de relatie tussen Neerlands bekendste Verlichte schrijfsters, Betje Wolff en Aagje Deken. Twee goede vriendinnen die de illusie wekken dat ze meer waren dan dat. Maar hoe kan je dat bewijzen? En waarom is dat zo belangrijk? Kunnen wij wat van ze leren, of zijn ze zo ondergestoft dat we ze beter kunnen laten liggen?
En ik ben gaat over het belang van verhalen vertellen, liefde van vroeger en nu, zalmen, schapen en over wat er gebeurde op een 18e -eeuwse Roze Huis middag.
Esther van der Wel (die/hen) is in 2022 afgestudeerd van de kleinkunst aan het Conservatorium Antwerpen, maar heeft inmiddels weer vaste voet gevonden op Nederlandse bodem. Met hun afstudeervoorstelling Hoogtij(d) heeft hen in zowel Nederlandse als Belgische theaters gespeeld.
Credits
Tekst, muziek, idee en spel: Esther van der Wel Lichtontwerp: Lieke Oolders Portretfoto’s: David Weel Scènefoto’s: Hans Schut Muzikale hulp ‘Meisjes’: Jasper Iturrospe en Meike de Roest